گیاهان شامل همه گیاهان خشکی مثل سرخس ها، خزه ها،‌ درختانی با میوه مخروطی مثل کاج، گیاهان گلدار و  همچنین گروه متنوعی از گیاهان شناور در آب هستند. آنها با بیش از 250 هزار گونه بعد از بندپایان بیشترین تعداد گونه های جانداران را دارند.

گیاهان مدت های طولانی است که وجود دارند. گیاهان ابتدا در دوره اردوویسین (دوره اردوویسین از 505 تا 438 میلیون سال قبل بوده) ظاهر شدند. اما تا آخر دوره سیلورین به گیاهان امروزی شباهت نداشتند. با پایان دوره دوونین، یعنی در حدود 360 میلیون سال قبل، تفاوت گسترده ای در شکل و اندازه گیاهان به وجود آمد و گیاهان از خزه های ریز تا گیاهان جنگلی بلند را شامل شدند.

مهم ترین ویژگی های گیاهان، رنگ سبزشان است که نتیجه رنگدانه ای است که کلروفیل نامیده می شود. گیاهان از کلروفیل استفاده می کنند تا انرژی نورانی را به دام بیندازند. انرژی نورانی سوختی برای ساختن غذا (شکر، نشاسته و دیگر کربوهیدرات ها) است. برای کسب اطلاع در درباره این که گیاهان چگونه غذا می سازند اینجا را کلیک کنید. بدون این منابع غذایی، تقریباً حیات بر روی زمین غیر ممکن است. ممکن بود که بدون این ماده، قارچ  ها یا علف های دریایی وجود داشتند، اما هیچ نوع میوه، سبزیجات،‌ حبوبات یا جانوران (که در نهایت برای غذایشان به گیاهان وابسته هستند) وجود نداشتند.

نقش مهم دیگر گیاهان شکل دادن به محیطشان است.

مکانی را بدون گیاهان تصور کنید. تنها مکان هایی بر روی کره زمین که این گونه هستند زمین های بایر قطبی و بیابان های واقعاً خشک و بایر و بخش عمیق اقیانوس ها هستند. هرجای دیگر از تندرا گرفته تا جنگل ها و بیابان ها با گیاهان پوشیده شده اند. درحقیقت موقعی که ما به منظره ویژه ای فکر می کنیم، ابتدا گیاهان آن به ذهنمان می آید. سعی کنید یک جنگل را بدون درختان تصور کنید. یا یک چمنزار را بدون علف. این گیاهان هستند که محیط زندگیمان را آن طور که ما می شناسیمشان به وجود می آورند و حفظ می کنند