تلاشی خستگی ناپذیر برای احیای دایناسورها
دایناسورها که در حدود 65 میلیون سال پیش نسل آنها منقرض شد، موجودات محبوب بسیاری از انسانها و محققان هستند که همین محبوبیت منجر به فعالیتی جهانی و گسترده برای یافتن راهی برای بازگرداندن این موجودات به جهان هستی شده است.
به گزارش خبرنگار مهر، دایناسورها موجودات مهره دار عظیمی هستند که در حدود 230 میلیون سال پیش در سیاره زمین پراکنده شدند و امروزه مورد توجه و علاقه اقشار مختلفی از انسانها و به خصوص دیرینه شناسان قرار گرفته اند.

بر اساس نظریاتی که ارائه شده است، بروز فاجعه ای بزرگ و طبیعی در حدود 65 میلیون سال پیش منجر به انقراض نسل این جانداران شده است. همچنین به گفته محققان اولین دایناسورها جانوران کوچک اما درنده ای بودند که اسکلت آنها برای اولین بار در کشور آرژانتین یافته شده و با نام ائوراپتور شناخته می شوند.

طبیعت واقعی دایناسورها تا سال 1677 ناشناخته باقی مانده بود و برای اولین بار ویلیام باکلند با یافتن اولین فسیل از استخوان دایناسورها در نزدیکی آکسفورد، تحقیق بر روی این جانداران ماقبل تاریخ را آغاز کرد.

تحقیقات وی در سال 1822 توسط گیدون منتل با کشف گونه ای جدید در دایناسورها و گذاشتن نام ایگوانودون پی گیری شد که مجددا با کشف فسیلهای جدیدی از دایناسورها توسط وی ادامه یافت. گیدون منتل اولین فردی است که به صورت علمی در مورد این جانداران در نشریات علمی مطلب منتشر کرده است.

انتشار این اطلاعات موجی از تب دایناسوری را در انگلستان به وجود آورده و بر تحقیقات بیشتر، شناسایی دقیق تر و آغاز دسته بندی این جانداران در گروه های مجزا تحت حمایت مالی موسسه های مختلف دامن زد.

تحقیقات گسترده تر در آمریکا که توسط دو دیرینه شناس از سال 1858 آغاز شد در نهایت منجر به یافت 142 گونه متفاوت از این جانداران شد که اکثر فسیلهای به دست آمده هم اکنون در موزه های مختلف جهان نگهداری می شوند.

عظیم ترین دایناسوری که تا به حال یافته شده است `براچیوساوروس` نام داشته و بقایای آن در سال 1907 در تانزانیا کشف شد. شواهد مبتنی بر این است که این دایناسور در حدود 12 متر ارتفاع و بین 30 هزار الی 60 هزار کیلوگرم وزن داشته است. در عین حال بلندترین دایناسوری که تا به حال استخوانهای آن یافته و تکمیل شده است `دیپلودیسوس` نام دارد که دارای ارتفاعی برابر 27 متر بوده است.
دلایل انقراض دایناسورها
به گزارش مهر، نظریات مختلف و متفاوتی برای انقراض دایناسورها عنوان شده است که از مهمترین آنها می توان به تغییرات شدید جوی و کاهش شدیدی دمای زمین و برخورد یک یا چند شهابسنگ بزرگ با زمین اشاره کرد.

پس از سالها مطالعه و بررسی بر روی استخوانهای فسیل شده دایناسورها نهایتا در سال 2005 محققان از کشف قسمتی از نسوج نرم بدن دایناسوری معروف و 70 میلیون ساله با نام تیراناساروس رکس خبر دادند که با بازیافت و آب رسانی مجدد به آن موفق به مشاهده عروق خونی و سلولها شدند.

به گفته مری هیگبی شویتزر از دانشگاه کارولینای شمالی در صورتی محققان بتوانند از میان این نسوج پروتئینی را تجزیه کنند می توان با استفاده از آن جزئیات بیشتری را از شیوه زندگی دایناسورها به دست آورد.
بررسی توالی ژنتیکی دایناسورها

در سال 2008 نیز محققان با استفاده از بررسی توالی ژنتیکی این جانداران و مقایسه آن با ژن دیگر موجودات دریافتند که پرندگان نزدیکترین موجودات به دایناسورها هستند که البته کروکودیل ها را نیز می توان در این گروه دسته بندی کرد.

با وجود گذشت میلیونها سال از انقراض دایناسورها، علاقه محققان به شرایط و شیوه زندگی این جانداران عظیم الجثه باعث شده است تلاش گسترده و جهانی به منظور بررسی شیوه های ممکن باز گرداندن دایناسورها به دنیای کنونی آغاز شود.

این امر با پیشرفت های باورنکردنی که در طی سالهای اخیر در علم ژنتیک و زیست صورت گرفته است، امری غیر ممکن نخواهد بود و اکثر محققان دستیابی به این امر را کاری بسیار سخت و پیچیده و نه غیر ممکن می دانند.

مطالعه برای شبیه سازی دایناسورها

پیچیدگی این امر در یافتن نمونه ای سالم از بدن این موجودات است تا محققان بتوانند با تجزیه آن DNA این جانداران را به دست آورده و برای شبیه سازی آن را مورد مطالعه قرار دهند.

برای مثال در سال 1994 اسکات وودوارد محقق دانشگاه بیرگام یانگ موفق به جداسازی DNA از قطعات باقی مانده از استخوان دایناسوری 80 میلیون ساله شد. این دانشمند اعلام کرد این DNA هیچ شباهتی به آنچه از دیگر جانداران یافته شده است نداشته و نمونه مانند آن تا به حال در هیچ جاندار دیگری دیده نشده است.

وی در طی گزارشی اعلام کرد که موفق به مجزا کردن 9 توالی قابل مطالعه از DNA این جاندار ماقبل تاریخ که به اعتقاد وی متعلق به دوران کرتاسه زمین شناسی بوده شده است.

دانشمندان به دنبال قطعات کهربا

یک سال پس از اینکه وودوارد به عنوان اولین دانشمند تجزیه کننده DNA استخوان دایناسورها شناخته شد، محققان دانشگاه نیویورک در مورد آلوده بودن نمونه ای که DNA از آن استخراج شده به بحث پرداختند و اعلام کردند که یافته وودوارد به دلیل نفوذ عوامل طبیعی در طی زمان مورد قبول و استناد نخواهد بود و تنها DNA هایی را می توان برای این منظور مورد استفاده قرار داد که در قطعات کهربا محبوس شده باشند.

این نمونه ها به دلیل اینکه از نفوذ آب و عوامل فرسایشی در امان خواهند بود نمونه هایی قابل اطمینان خواهند بود. با این حال یافتن چنین نمونه هایی بسیار غیر ممکن به نظر می رسد زیرا تا به حال چنین نمونه ای توسط محققان یافته نشده است.

نا امیدی محققان از دستیابی به سلولهای بنیادی دایناسورها

دانشمندان پس از نا امیدی در یافتن نمونه مناسب DNA با یافتن نمونه هایی از فسیل این جانداران سعی در دستیابی به سلولهای بنیادین دایناسورها را داشته تا بتوانند از این طریق راهی را برای بازسازی آنها ارائه کنند که مطالعات بعدی این شیوه را نیز به دلیل غیر ممکن بودن یافتن میزان کافی از این سلولها رد کرد.

ایجاد تغییرات ژنتیکی در جانداران نزدیک به خانواده دایناسورها

به گزارش مهر، در نظریه ای دیگر دانشمندان اظهار کردند که با ایجاد تغییرات ژنتیکی وسیع در جاندارانی که به عنوان نزدیک ترین عضو از خانواده دایناسورها شناخته شده اند مانند پرندگان و تمساح ها می توان به گونه ای از این جانداران دست پیدا کرد. با وجود مورد قبول واقع شدن این نظریه تلاش محققان هنوز به نتیجه نرسیده است.

تلاشهای بلند پروازانه برای یافتن نمونه هایی مناسب از بدن دایناسورها تاکنون ادامه یافته ولی هنوز موفقیتی در این زمینه به ثبت نرسیده است. با این وجود، دستاورد محققان ژاپنی که به تازگی مورد استقبال گسترده محققان قرار گرفته است شاید بتواند دیرینه شناسان را در دستیابی به هدف قدیمی خود یاری رساند.

این محققان موفق شدند با استفاده از سلولهای مغز موشی که به مدت 16 سال در دمای 20- درجه سانتی گراد منجمد شده بود موشی دیگر را شبیه سازی کنند.

این رویداد باعث ایجاد موجی از امید در میان دانشمندانی شد که به بازسازی دایناسورها امیدوار بوده و برای رسیدن به آن در تلاشند زیرا به اعتقاد ژاپنی ها در صورت یافتن نمونه های منجمد از این جانداران و با استفاده از شیوه به کار گرفته شده توسط آنها برای شبیه سازی موش، احتمال شبیه سازی دایناسورها و یا حداقل برخی از گونه های جانداران ماقبل تاریخ وجود خواهد داشت.