امروزه یکی از عوامل مؤثر در افزایش کارایی فرد در زمینه‌های مختلف ، مسأله سرعت عمل است. سرعت عمل با تأثیری که روی استفاده بهینه از زمان می‌گذارد نقش بسیار مهمی در پیشرفت امور به شمار می‌رود. از این جهت بسیار مفید خواهد بود یاد بگیریم چگونه سرعت خود را در انجام فعالیتهای مختلف افزایش دهیم. بطوری که با سرعت بیشتری فعالیتی با کیفیتی مناسب داشته باشیم.
سؤال جالبی است و شاید بهتر باشد قبل از اینکه تصمیم بگیریم راههای افزایش سرعت تکالیف خود را یاد بگیریم، بهتر است کلی روی این سؤال فکر کنیم و برای آن پاسخ مناسبی داشته باشیم. برخی افراد بطور کلی افرادی هستند که آهستگی بیشتری در رفتار و اعمال خود دارند، بطوری که خیلی آهسته و آرام و با کندی فعالیتهای خود را انجام می‌دهند. هیچگونه شتاب و عجله‌ای در کار این افراد نیست و معمولا با آرامشی که دارند شناخته می‌شوند.
افراد دیگری هستند که با داشتن مسائل روی رفتار و اعمال کندی دارند، مثل افراد افسرده که اغلب بی حال و بی حوصله بوده و رفتار و حرکات و اعمال آنها نیز با کندی انجام می‌گیرد. دسته دیگری از افراد گویا همیشه در حال اضطراب هستند، همیشه نگران هستند و دائما احساس کمبود وقت دارند، دوست دارند همیشه بر سرعت کارهای خود بیافزایند. دسته دیگری از افراد هستند که بدون هیچگونه ناراحتی و اضطراب و نگرانی در حالی که از آرامش درونی برخوردارند سرعت مفیدی را در انجام تکالیف خود رعایت می‌کنند.
مثالهایی که بیان رشد شخصیتهای مختلف را که می‌توانند سرعتهای متفاوتی در اعمال خود داشته باشند نشان می‌دهند؟ به نظر خودتان شما از کدام دسته هستید؟ اگر از دسته اول هستید به راهکارهایی که در این مقام گفته می‌شود توجه کنید، شما فرد آرامی هستید ولی با این حال برای پیشرفت خود لازم است کلی بر سرعت خود اضافه کنید. اگر از دسته دوم هستید به دنبال رفع کسالت و بی حوصلگی و افسردگی خود باشید.
تا زمانی که افسردگی شما بر طرف نشده هر قدر هم راهکارهای مفیدی را یاد بگیرید، نخواهید توانست عمل کنید. اگر دسته سوم هستید در واقع شما نیاز ندارید که سرعت خود را افزایش دهید. علت تمایل شما به افزایش سرعتتان اضطراب شماست. اضطراب خود را رفع کنید، بعد اقدام به یاد گرفتن راهکارهای افزایش سرعت کنید. اگر از دسته آخر هستید که در واقع شما فرد موفقی هستید اگر دلتان خواست می‌توانید این راهکارها را مرور کنید.
تا زمانی که اهداف دقیق ، معین و مشخصی نداشته باشید بی خود و بی جهت وقت خود را از دست خواهید داد. از شاخه‌ای به شاخه دیگر پریدن ، نشانه نداشتن هدف مشخص است، به این ترتیب وقت شما تلف خواهد شد. در مورد تکالیف خود اهداف خود را با در نظر گرفتن اهمیت آنها مشخص کنید. می‌توانید آنها را در دفترچه روزانه خود یادداشت کنید.
انگیزش انسان موتور حرکتی او به شمار می‌رود. هر چه انگیزه انسان قویتر باشد سرعت عمل او افزایش خواهد یافت؟ از خود بپرسید، چرا می‌خواهید این تکالیف را انجام دهید و این تکالیف چه امتیازاتی را برای شما به دنبال داشته باشد. در مورد تکالیف کسل کننده می‌توانید خلاقانه عمل کنید. می‌توانید با خود قرار بگذارید که در صورت اتمام تکلیف مورد نظر از فلان پاداش بهره‌مند خواهید شد.
تکالیف خود را با نظم و برنامه ریزی زمانی انجام دهید. می‌توانید از یک دفترچه یادداشت یا یک برنامه که روی دیوار اتاق مقابل دید خود نصب می‌کنید کمک بگیرید. باید برای خودتان مشخص کنید که سر چه ساعتی می‌خواهید انجام تکالیف را شروع کنید و سر چه ساعتی باید تمام کنید.
در تعیین زمان برای انجام تکالیف عوامل مختلف را در نظر بگیرید. مثلا سختی و دشواری تکلیف را. تکلیف دشوار به مدت زمان بیشتری نیاز دارند، به توانایی خودتان نیز توجه کنید. و با توجه به این توانایی مدت زمان معین را مشخص کنید، اگر غیر از این باشد به زودی ناامید خواهید شد.
در گام اول برای خودتان تعیین کنید تا به حال یک تکلیف معین را بطور متوسط در چه مدت زمانی انجام می‌دهید، یعنی زمان پایه را مشخص کنید. بعد به تدریج سعی کنید از مدت زمان مورد نظر بکاهید، یکدفعه زمان مورد نظر را کاهش ندهید. در این صورت یا دقت شما در انجام تکلیف کاهش خواهد یافت یا اینکه با عدم موفقیت در اتمام تکلیف ناامید خواهید شد. به عنوان مثال اگر مدت زمانی که شما صرف انجام تکالیف یکی از دروس خود می‌کنید دو ساعت است و می‌خواهید آنرا به یک ساعت تقلیل دهید، از این به بعد سعی کنید هر بار که اقدام به انجام تکلیف می‌کنید، سرعت خود را به قدری افزایش دهید که 10 دقیقه زودتر از دفعه قبل کار خود را تمام کنید.
برخی از افراد در حین انجام تکالیف کارهای دیگری انجام می دهند. مثلا تلویزیون تماشا می‌کنند، رادیو گوش می‌کنند، با دوست خود صحبت هم می‌کنند، میوه می‌خورند، به چیزهای دیگری هم فکر می‌کنند و ... . در حین انجام تکالیف همه موارد فوق را حذف کنید. ساعت مشخصی برای هر یک از آنها داشته باشید. زمانی که تلویزیون تماشا می‌کنید دیگر لزومی ندارد تکلیف انجام دهید، حتی زمانی را از برنامه خود به فکر کردن و حتی خیال بافی اختصاص دهید.
در این مدت معلوم شده تا دلتان می‌خواهد فکر کنید و خیال بافی کنید، به قدری که در حین انجام تکالیف لزومی برای فکر و خیال بافی نباشد و در صورت انحراف افکار خود آگاه باشید و به آنها قول دهید سر زمان معینی به سراغ آنها خواهید رفت. همه این کارها وقت شما را بدون اینکه متوجه باشید می‌گیرد و در نهایت متوجه می‌شوید که وقت زیادی را برای انجام تکلیف ساده سپری کرده‌اید. در حالی که این زمان فقط برای انجام تکلیف سپری نشده، شما کارهای دیگری هم انجام داده‌اید
